آلودگی آب

یکی از مشکلات مهم در قرن اخیر آب آشامیدنی آلوده به عوامل بیماریزاست. آلودگی در واقع به معنی از بین رفتن کیفیت آب و قابل استفاده نبودن آن می باد. آلوده کننده های اصلی آب شامل عوامل بیماریزا، مواد آلی غیرزنده، فلزات سنگین، مواد شیمیایی آلی، اسیدها، رسوبات، گرما و مواد رادیواکتیویته می باشند. منابع آلده کننده آب ممکن است نقطه ای (مانند اب لوله کشی) یا غیر نقطه ای (مانند روان آبها که به صورت پراکنده یا متناوب) باشند. آلودگی های مربوط به رسوبات نیز یک مشکل دوجانبه است. خاک ها از طریق فرسای از بین رفته و به دلیل ورود این رسوبات به رودخانه ها کیفیت آب کاهش می یابد. زهکشی آب معادن نیز یک مشکل جدی است که ممکن است باعث آلودگی آبها شود. آبهای اسیدی حاصل از معادن یا دیگر پسمانده ها، رودخانه ها و دیگر منابع، آب را آلوده می کنند و به اکوسیستم های آبی صدمه زده و کیفیت آب را پائین می آورند. دفع فاضلاب های شهری در زمین های زراعی، استفاده از کودهای شیمیایی و نشت مواد شیمیایی مانند روغن ماشین و رنگ، باعث آلودگی سفره های کم عمق آب زیرزمینی شده است.

استخراج بیش از حد آب از سفره های زیرزمینی نزدیک اقیانوسها باعث شده که آب شور زیرآب شیرین به سطح بالانزدیک شده منابع آبی را آلده کند. تصفیه فاضلاب در تصفیه خانه های متداول شامل تصفیه اولیه، ثانویه و گاهی پیشرفته می باشد. در بعضی جاها از اکوسیستم های طبیعی مانند تالاب ها و خاک به عنوان بخشی از فرایند تصفیه استفاده می شود. استفاده مجدد از آب برای میلیونها نفر که در اطراف رودخانه ها زندگی می کنند و استفاده مجدد از آب برای بسیاری از کارخانجات به امری طبیعی مبدل شده است. در جائی که مقدار زیادی از پساب های تصفیه خانه فاضلاب به رودخانه ها وارد می شود، افراد در کنار آن رودخانه در معرض آلودگی قرار دارند. استفاده از فاضلاب های تصفیه شده برای آبیاری زمین های کشاورزی، پارک ها، زمین های بازی و مانند آن امروزه کمبود آب و افزایش نیاز به آن را نشان می دهد. پاکسازی آبهای سطحی و آبهای زیرزمینی پرهزینه بوده و ممکن است پاکسازی آن کاملاً موفقیت آمیز نباشد. در این مقاله سعی شده است به مدیریت حفظ کیفیت آب و راه حلهای آن اشاره شود.