کلر ابتدا در سال ۱۹۸۲ در شهر شیکاگو به آب اضافه شد و از کلر برای از بین بردن میکروب ها و بیماری هایی چون وبا و… مورد استفاده قرار میگرد کلر برای گندزدایی کردن آب شهرداری به مدت بیش از ۸۰ سال استفاده شده و دارای اثرات مثبت بر بهداشت همگانی بوده است.
هرچند که کلر یکی از بهترین و متداول ترین روش های ضد عونی کرد اب در ۸۰ سال اخیر است ، اما ازن زنی در فرانسه ، آلمان ، کانادا و شوروی سابق معمول است. در کشورهای اروپایی از دی اکسید کلر برای ضدعفونی کردن استفاده می شود.
به طور کلی ماده ضد عفونی کننده شیمیایی ممکن است به دو صورت زیر عمل کند :
- اکسیداسیون و یا پاره کردن دیواره سلول و نهایتا تجزیه میکروارگانیزم
- نفوذ به داخل سلول و اختلال در فعالیت سلولی
چنانچه که می بیند در هر دو عمل لاشه میکرو ارگانیسم در آب باقی خواهد ماند این لاشه های میکرو ارگانیسم میتواند منبع غذایی خوبی برای اکثر میکروب ها انگل ها باکتری ها و ویروس ها باشد
کلر باقیمانده چیست؟
ممکن است بعد از ضدعفونی کردن آب توسط کلر باز هم در لوله های آب میکروب ها و انگل هایی وجود داشته باشد یکی از خصوصیات مهم کلر آنست که علاوه بر قدرت گندزدایی بالا جهت گندزدایی اولیه، پایداری شیمیایی لازم برای باقی گذاردن کلر باقیمانده را جهت رسیدن به اهداف ثانویه گندزدایی دارا می باشد.
این مورد نتایج رضایت بخشی در امر ضدعفونی کردن آب با کلر دارد که در مورد هیچ یک از مواد گندزدای دیگر قابل مشاهده نیست زیرا در استفاده از سایر مواد برای رسیدن به این دو هدف مجبور به جدا نمودن گندزدایی اولیه و ثانویه هستیم که هزینه و سرمایه بسیار زیادی میخواهد.
تمامی دستگاه های تصفیه آب میتواند کلر موجود در آب را حذف کندکه این حذف کلر از طریق کربن فعال فیلتر موجود در دستگاه تصفیه آب دانه های کربن فعال دارای بار مثبت میباشند.این درحالی است که کلر محلول در آب دارای بار منفی است. در نتیجه کلر جذب سطوح دانه ها شده و از آب جدا می شود.لازم بذکر است از آنجا که بلافاصله پس از حذف کلر باقیمانده، آب مصرف میشود، لذا نگرانی از آلودگی های ثانویه در غیاب کلر باقیمانده بی مورد است.